De provincie Groningen wordt regelmatig opgeschrikt door aardbevingen. Aardbevingen die een gevolg zijn van de jarenlange aardgaswinning in de provincie. Daarmee heeft de provincie Groningen in belangrijke mate bijgedragen aan de welvaartsontwikkeling van Nederland. De Groningse aardgasbaten zijn door de diverse regeringen die er over konden beschikken als een prettig vanzelfsprekend “fact of life” beschouwd, en zijn voor het overgrote deel buiten Noord-Nederland geïnvesteerd.
klik op een kaartje voor een grotere afbeelding
Maar na de gaswinning komen de bevingen en die doen zich voor in Groningen en niet in de Randstad. De Groningse bevingen ziet u afgebeeld op de eerste kaart. Met de aardbevingen komt ook de schade, en voor de Groningers de angstige bewustwording dat ze in een aardbevingsgebied wonen. Onze regering reageert bij monde van minister Kamp: de aardbevingen horen er gewoon bij. Ze zijn in zijn woorden: een “fact of life”. Aardbevingen als vanzelfsprekendheid. Daar keken de inwoners van de stad Groningen, waar vorige week een eerste beving werd gevoeld, toch van op.
Blijft natuurlijk de vraag of de minister dit ook zo had gezegd als de Groningse aardbevingen zich niet in Groningen maar in de Randstad zouden voordoen. Stelt u zich dat eens voor. Het Groningse aardbevingsgebied is op het tweede kaartje op dezelfde schaal in de omgeving van Amsterdam geprojecteerd. Je zou in deze situatie een aardbeving niet op de verre Martinitoren maar bijna in het Torentje van de minister-president kunnen voelen. Zouden aardbevingen in de Randstad ook vanzelfsprekend zijn? Vermoedelijk had de minister zijn woorden dan toch anders gekozen.